Ang hirap-hirap gampanan ang papel ng isang magulang. Hindi ko na alam kung saan ko pa hinuhugot tong lakas ko ngayon. Ilang taon na rin na ako ang tumatayong magulang ng mga kapatid ko, at akala ko masasanay ako sa ingay, iyakan, awayan, at lahat ng drama. Pero hindi. Mas humihirap siya habang tumatagal.
Ginagawa ko naman lahat. Kinakaya ko naman lahat. Pero bakit ganun? Parang wala pa ring pagbabago. Hindi na matapos-tapos ang gulo.
Tao lang din ako. May hangganan. Punong-puno na ako. Di ko na alam ano pang gagawin ko para mapalaking maayos ang mga kapatid ko.
Darna, paano ba? Pahiram naman ng bato mo. Baka sakaling kayanin ko ang mga parating pang taon sa buhay ko.
