Sadyang may mga panahon talaga sa buhay ng isang tao na napapa-isip siya. May mga panahon na punong-puno siya ng kalungkutan, napakaraming mga tanong na naghihintay ng kasagutan.
Napapa-isip ako, kung wala ang mga isiping ganito, ano kayang klaseng buhay meron ang tao? Posible kaya na mamuhay ang tao na walang problema?